Met roddels of achterklap bedoelen we wel degelijk wat
door de Dikke Van Dale beschreven wordt als 'opzettelijk slechte dingen
van iemand vertellen'. Je hoort wel eens zeggen dat roddelen nu eenmaal
tot de menselijke natuur behoort en deel uitmaakt van de informele
communicatie op het werk. Dat roddelen zelfs aanleiding kan geven tot het
binden van mensen, het groepsgevoel creëert en versterkt en moet gezien
worden als een vorm van nieuws- en informatiegaring.
In hun verder uitstekende analyse over roddelgedrag op
de werkvloer adviseren Ad van Iterson en Sjo Soeters leidinggevenden om
er voor te zorgen dat er een goede balans bewaard wordt door de voordelen
van roddel te stimuleren en de nadelen, het lasterlijke, te beperken.
Niets is o.i. echter minder waar. De sociologen Norbert
Elias en John Scotson hebben het fenomeen ‘roddelen’ onderzocht. In het
standaardwerk ‘De gevestigden en de buitenstaanders’, een onderzoek over macht, status en
emotionele spanningen, maakten zij een onderscheid tussen lasterlijke
roddel en prijzende roddel. Lasterlijke roddel zou als doel hebben
anderen buiten te sluiten en prijzende roddel om de besten in de groep
aan zich te binden. Zoals je ziet gaat het dus op de ene of de andere
manier voor de roddelaar steeds om het verwerven van macht. Als je je
laat verleiden om het evenwicht te bewaren dan speel je het spelletje van
de roddelaar(s) gewoonweg mee.
Niet doen dus en zeker zelf ook niet rodelen.
|